ΝΑΣΙΑ ΚΙΚΙΔΟΥ

nasia kikidou

Ξεκίνησα τις σπουδές μου στο τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ, στην κατεύθυνση Οπωροκηπευτικών και Αμπέλου από το οποίο αποφοίτησα (2002). Παράλληλα με τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο, εργαζόμουν ως μουσικός,  ενώ συνέχιζα τις σπουδές μου στο ΚΩΘ από όπου απέκτησα Δίπλωμα Κρουστών (1998).  Λόγω της αγάπης μου για την φύση και το τοπίο, ακολούθησα το διετές τμήμα μεταπτυχιακών σπουδών Αρχιτεκτονικής τοπίου στο Edinburgh College of Art, Heriot Watt University of Edinburgh και πήρα το Master of Landscape Architecture (2002- 2004).

 

Από το 2005 εργάζομαι ως Αρχιτέκτων τοπίου στη Θεσσαλονίκη.  Είμαι μέλος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων τοπίου και του ΓΕΩΤΕΕ και είμαι εγγεγραμμένη στο μητρώο μελετητών στις κατηγορίες 25 και 27.

 

Έχω εκπονήσει Φυτοτεχνικές μελέτες  ξενοδοχειακών θέρετρων, δημοσίων χώρων και έχω κάνει ολοκληρωμένες μελέτες εξωτερικών χώρων κατοικιών. Προσεγγίζω τα έργα με σύγχρονη οπτική και σχεδιάζω με γνώμονα  τον σωστό προγραμματισμό και τον προϋπολογισμό του εκάστοτε έργου. Έχοντας γνώση των φυτών  και αντίληψη του εξωτερικού χώρου, σχεδιάζω, επιλέγω φυτικό υλικό και παρακολουθώ την πορεία των έργων  δίνοντας συμβουλές και λύσεις όπου απαιτούνται.

Φιλοσοφία

Ο αρχιτέκτων τοπίου στοχεύει στην αποκατάσταση και αναβάθμιση του τοπίου συνολικά δίνοντας του φυσικές ιδιότητες και ποιότητες ενώ παράλληλα αποσκοπεί  στην βελτίωση μιας σημαντικής πλευράς της ζωής των ανθρώπων μέσω της εξυπηρέτησης των αναγκών τους στον εξωτερικό χώρο. Κάθε ολοκληρωμένη μελέτη αρχιτεκτονικής τοπίου προσπαθεί να αντικατοπτρίσει την προσωπικότητα και τον τρόπο ζωής των χρηστών και επιπρόσθετα να τους κατευθύνει σε νέες εμπειρίες.

 

Για την επίτευξη των παραπάνω γίνεται ανάλυση του χώρου και της τοποθεσίας και παράλληλα επιδιώκεται η κάθε επίδρασή στα φυσικά συστήματα να γίνεται με σεβασμό στα χαρακτηριστικά τους και να αποφεύγεται η αλλοίωση του χαρακτήρα τους.

 

Οι άνθρωποι, προκειμένου να λειτουργήσουν σε έναν χώρο πρέπει να αναγνωρίσουν συνειδητά ή ασυνείδητα καθαρές μορφές ή πρότυπα που θα τους βοηθήσουν να προσανατολιστούν, να κινηθούν στον χώρο,  να νιώσουν ασφαλείς. Χρειάζονται επιλογές στους εξωτερικούς χώρους για να κοινωνικοποιηθούν, να ξεκουραστούν, να διασκεδάσουν, να αθληθούν ή να απομονωθούν.

 

Αυτό επιτυγχάνεται με την κατάλληλη χωροθέτηση των χρήσεων, την χάραξη διαδρομών, την επιλογή υλικών και φυσικά την επιλογή κατάλληλων φυτών. Με τον σχεδιασμό του τοπίου εξυπηρετείται η λειτουργικότητα στους υπαίθριους χώρους, προτείνονται διαδρομές και νέες χρήσεις, δημιουργούνται εξωτερικά δωμάτια, δευτερεύοντες καθιστικοί χώροι ή εξωτερικές τραπεζαρίες και γίνεται σύνδεση του εξωτερικού με τον εσωτερικό χώρο. 

 

Τα κτίρια, ως κυρίαρχο στοιχείο του δομημένου περιβάλλοντος, ιδανικά επιδιώκεται να εντάσσονται στο ευρύτερο αστικό, περαστικό, παραθαλάσσιο τοπίο και να αλληλοεπιδρούν με αυτό με την επιλογή φυτών κατάλληλης κλίμακας που ενισχύουν τις θέες ή επιτυγχάνουν αποκρύψεις. Τοιχάκια, πεζούλια, πέργκολες, καθιστικά πλαισιώνονται από τη φύτευση γηγενών, αρωματικών, τροπικών και ποικίλων καλλωπιστικών φυτών κατάλληλα για το εκάστοτε τοπίο και το ζητούμενο αποτέλεσμα.

 

Η  βλάστηση άλλωστε,  χρησιμοποιείται ως βασικό στοιχείο σχεδιασμού από τον αρχιτέκτονα τοπίου επιδρώντας στις ζωές των ανθρώπων ανεξαρτήτως καταγωγής και τρόπου ζωής. Μπορεί να ενισχύσει το τοπίο, να το επηρεάσει δίνοντας του χωρικά χαρακτηριστικά αλλά και να δώσει αισθητική ευχαρίστηση στον χρήστη επιλέγοντας ένα τροπικό, ξηροφυτικό, επίσημο ή πυκνό πλούσιο χαρακτήρα. Με το χρώμα, τη γεωμετρία και τις υφές των φυτών αποδίδονται ποιότητες και χαρακτήρες σε κάθε διαμορφούμενο τοπίο. Η επιλογή των φυτεύσεων επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το τοπίο, δηλαδή τον τρόπο που δημιουργούμε εμπειρίες και αναμνήσεις μέσα σ αυτό.